Park!
Door: jipvrooman
Blijf op de hoogte en volg Jip
14 April 2012 | Bolivia, Sucre
Hallo allemaal! Hier weer eens een berichtje. Ik ben nu iets meer dan een week in het park, en het is echt heerlijk!! Ik zit zo goed als midden in de jungle. Het is heel erg warm en vochtig, ben dus 24/7 aan het zweten, maar je went er aan. Je draagt altijd twee lagen met lange mouwen/pijpen tegen de muggen, wat het er niet bepaald koeler op maakt. (En nogsteeds zit ik onder de muggenbulten). Het barst hier van de prachtige vlinders, van die grote blauwe die je in Nederland alleen in de vlindertuin vindt! Ook hoor je ´s nachts de ratten lopen en piepen. De WC is een pot boven een gat in de grond, waar het dus altijd stinkt :P In de bomen zie je af en toe aapjes, en op de weg heb ik al een dode tarantula en slang gezien. Beiden heb ik (gelukkig?) nog niet in levende lijve ontmoet.
Het park is heel groot, maar er is een klein deel wat het ´kamp´ is, dus waar we allemaal eten en slapen. Een berschrijving van de dag:
Om 6:30 krijgen we een wake-up call. Om 7:00 moet je dan een wekelijkse taak doen, en om 7:30 vaak een dagelijkse. Dit is bijvoorbeeld eten voor de dieren voorbereiden (naast de katten hebben we ook een hoop ´huisdieren´, van papagaaien tot een soort das waarvan ik de Nederlandse naam niet weet), eten voor de mensen, WC´s schoonmaken of het terrein opruimen. Dan om 8 uur is het ontbijt, en om 9 uur begint de werkdag met de dieren. Ik heb twee katten om voor te zorgen, een in de ochtend en een in de middag. Om 9 uur wandel ik met een emmertje vlees en een kan water ongeveer 15 minuten door de jungle naar Niko, een poema. Door haar geschiedenis is ze niet de makkelijkste, ze is erg nerveus en schrikachtig en bang voor mensen en touwen. Ze heeft een vrij grote kooi, maar kan daar helaas (nog) niet uit (ze kan dus niet ´uitgelaten´ worden zoals veel andere katten wel, omdat ze bang is voor touwen etc.) Wel kun je in haar kooi. Hier ga ik dan zitten, om wat voor haar te lezen, zingen of vertellen. De eerste dag ijsbeerde ze alleen maar aan de andere kant van de kooi, maar de afgelopen 2 dagen (werk nu 4 dagen met haar) kwam ze naar me toe als ik zat om me al spinnend kopjes tegen mijn hoofd te geven, zoooo lief!! Haar kopjes zijn overigens meer kopstoten, maar het is echt superkoel! Mijn taak de komende maanden is haar goed te leren kennen en proberen haar te laten wennen aan touwen etc, zodat ze misschien ooit gelopen kan worden. Na een uur of anderhalf geef ik haar te eten, zit nog wat en wandel dan terug naar het kamp om te lunchen. Om 2 uur vertrek ik dan richting mijn tweede kat, OB, een ocelot (vrij kleine katachtige, google maar). Het pad naar haar kooi is lang en nat (water tot NET aan de rand van mijn laarzen, heel bijzonder is dat) dus als ik na een half uur bij haar kooi aankom ben ik alweer helemaal doorweekt. OB is een oude en beetje grumpy kat. Ze kan wel uit haar kooi om uitgelaten te worden, maar zit het liefst de hele dag in de zon. Tot dusver heb ik haar niet verder dan 100 meter van de kooi gekregen, en dit onder luid geprotesteer en gemopper. Ze is een beetje bipolair, komt bijvoorbeeld heel lief op je schoot kroelen maar begint je dan te bijten en voor je het weet gaat ze een gevecht met je been aan. Beetje oppassen dus, en streng zijn! Ze is wel ontzettend mooi. Ook met haar zit ik wat, lees ik wat en zing ik wat, om haar daarna haar eten te geven. Om 5 uur ben ik weer terug in het kamp, om daar een koude douche te nemen, wat dan echt het heerlijkste is wat er bestaat.
Om half 7 is het avondeten klaar, en om 8 uur is het donker :P (en geen electriciteit...) Af en toe gaan we naar een dorpje op 10 minuten rijden, waar we dan in een bar chillen en naar een heuse jukebox luisteren. Om 22:00 uur moeten we echter terug zijn in het kamp, behalve op vrijdag, ´partynight´, dan gaan we namelijk door tot 12 (WOW! :P). Terug vanuit het dorp hebben we vaak dezelfde taxi, waarbij je op het dak kunt zitten. Dus 10 minuten door de jungle, wind in je haren, sterrenhemel boven je hoofd...wat wil een mens nog meer? Zaterdag hebben we dan ´s middags vrij om uit te rusten of bijvoorbeeld naar het Guarayos, een iets groter dorpje om 45 minuten afstand te gaan.
De mensen zijn aardig, al is er een lichte tweesplitsing in de groep en wordt er hier en daar erg negatief geroddeld. We zijn nu ongeveer met 30 vrijwilligers denk ik, al was de groep eerst groter. Mensen komen en gaan, en komen overal vandaan, we hebben bijvoorbeeld veel australiers, wat duitsers, engelsen, amerikanen, een israelier, een zwitserse, twee fransen en een argentijnse.
Al met al heb ik het dus erg naar m´n zin :) Vooral met Niko heb ik al aardig wat vooruitgang geboekt, wat heel belonend en veelbelovend is, aangezien ze dus niet de makkelijkste is (er zijn ook katten die tegen iedereen aardig zijn, ook leuk maar minder speciaal misschien...). Het was allemaal wennen in het begin, maar ik zie het helemaal zitten hier minstens twee maanden te blijven.
Oh nog een leuk weetje: (stop hier met lezen als je toevallig aan het eten bent), je hebt hier bora bora, een fenomeen waarbij een mot eitjes in je (natte) kleding legt, die vervolgens door je lichaamswarmte uitkomen en ONDER je huid terecht komen, waardoor je na bepaalde tijd een enorme pijnlijke bult hebt waar, ja je leest het goed, WORMEN/RUPSEN uitkomen. ^^ Verder allemaal niet schadelijk ofzo, maar tochwel ietwat onsmakelijk...? Toch heb ik liever dat dan malaria of dengue...
Ik zal eens kijken of ik van iemand een kaartlezertje kan lenen, om dan volgende keer wat foto´s van mijn meisjes te uploaden!! (Tot noch toe mocht ik niet echt foto´s maken om te zorgen dat je je goed op de training met de katten concentreert).
Dit was het wel weer, hopelijk gaat het allemaal goed met jullie!
Oh ja mocht je wat meer willen weten over het park waar ik zit: www.intiwarayassi.org, en dan park Ambue Ari.
Liefs!!
Het park is heel groot, maar er is een klein deel wat het ´kamp´ is, dus waar we allemaal eten en slapen. Een berschrijving van de dag:
Om 6:30 krijgen we een wake-up call. Om 7:00 moet je dan een wekelijkse taak doen, en om 7:30 vaak een dagelijkse. Dit is bijvoorbeeld eten voor de dieren voorbereiden (naast de katten hebben we ook een hoop ´huisdieren´, van papagaaien tot een soort das waarvan ik de Nederlandse naam niet weet), eten voor de mensen, WC´s schoonmaken of het terrein opruimen. Dan om 8 uur is het ontbijt, en om 9 uur begint de werkdag met de dieren. Ik heb twee katten om voor te zorgen, een in de ochtend en een in de middag. Om 9 uur wandel ik met een emmertje vlees en een kan water ongeveer 15 minuten door de jungle naar Niko, een poema. Door haar geschiedenis is ze niet de makkelijkste, ze is erg nerveus en schrikachtig en bang voor mensen en touwen. Ze heeft een vrij grote kooi, maar kan daar helaas (nog) niet uit (ze kan dus niet ´uitgelaten´ worden zoals veel andere katten wel, omdat ze bang is voor touwen etc.) Wel kun je in haar kooi. Hier ga ik dan zitten, om wat voor haar te lezen, zingen of vertellen. De eerste dag ijsbeerde ze alleen maar aan de andere kant van de kooi, maar de afgelopen 2 dagen (werk nu 4 dagen met haar) kwam ze naar me toe als ik zat om me al spinnend kopjes tegen mijn hoofd te geven, zoooo lief!! Haar kopjes zijn overigens meer kopstoten, maar het is echt superkoel! Mijn taak de komende maanden is haar goed te leren kennen en proberen haar te laten wennen aan touwen etc, zodat ze misschien ooit gelopen kan worden. Na een uur of anderhalf geef ik haar te eten, zit nog wat en wandel dan terug naar het kamp om te lunchen. Om 2 uur vertrek ik dan richting mijn tweede kat, OB, een ocelot (vrij kleine katachtige, google maar). Het pad naar haar kooi is lang en nat (water tot NET aan de rand van mijn laarzen, heel bijzonder is dat) dus als ik na een half uur bij haar kooi aankom ben ik alweer helemaal doorweekt. OB is een oude en beetje grumpy kat. Ze kan wel uit haar kooi om uitgelaten te worden, maar zit het liefst de hele dag in de zon. Tot dusver heb ik haar niet verder dan 100 meter van de kooi gekregen, en dit onder luid geprotesteer en gemopper. Ze is een beetje bipolair, komt bijvoorbeeld heel lief op je schoot kroelen maar begint je dan te bijten en voor je het weet gaat ze een gevecht met je been aan. Beetje oppassen dus, en streng zijn! Ze is wel ontzettend mooi. Ook met haar zit ik wat, lees ik wat en zing ik wat, om haar daarna haar eten te geven. Om 5 uur ben ik weer terug in het kamp, om daar een koude douche te nemen, wat dan echt het heerlijkste is wat er bestaat.
Om half 7 is het avondeten klaar, en om 8 uur is het donker :P (en geen electriciteit...) Af en toe gaan we naar een dorpje op 10 minuten rijden, waar we dan in een bar chillen en naar een heuse jukebox luisteren. Om 22:00 uur moeten we echter terug zijn in het kamp, behalve op vrijdag, ´partynight´, dan gaan we namelijk door tot 12 (WOW! :P). Terug vanuit het dorp hebben we vaak dezelfde taxi, waarbij je op het dak kunt zitten. Dus 10 minuten door de jungle, wind in je haren, sterrenhemel boven je hoofd...wat wil een mens nog meer? Zaterdag hebben we dan ´s middags vrij om uit te rusten of bijvoorbeeld naar het Guarayos, een iets groter dorpje om 45 minuten afstand te gaan.
De mensen zijn aardig, al is er een lichte tweesplitsing in de groep en wordt er hier en daar erg negatief geroddeld. We zijn nu ongeveer met 30 vrijwilligers denk ik, al was de groep eerst groter. Mensen komen en gaan, en komen overal vandaan, we hebben bijvoorbeeld veel australiers, wat duitsers, engelsen, amerikanen, een israelier, een zwitserse, twee fransen en een argentijnse.
Al met al heb ik het dus erg naar m´n zin :) Vooral met Niko heb ik al aardig wat vooruitgang geboekt, wat heel belonend en veelbelovend is, aangezien ze dus niet de makkelijkste is (er zijn ook katten die tegen iedereen aardig zijn, ook leuk maar minder speciaal misschien...). Het was allemaal wennen in het begin, maar ik zie het helemaal zitten hier minstens twee maanden te blijven.
Oh nog een leuk weetje: (stop hier met lezen als je toevallig aan het eten bent), je hebt hier bora bora, een fenomeen waarbij een mot eitjes in je (natte) kleding legt, die vervolgens door je lichaamswarmte uitkomen en ONDER je huid terecht komen, waardoor je na bepaalde tijd een enorme pijnlijke bult hebt waar, ja je leest het goed, WORMEN/RUPSEN uitkomen. ^^ Verder allemaal niet schadelijk ofzo, maar tochwel ietwat onsmakelijk...? Toch heb ik liever dat dan malaria of dengue...
Ik zal eens kijken of ik van iemand een kaartlezertje kan lenen, om dan volgende keer wat foto´s van mijn meisjes te uploaden!! (Tot noch toe mocht ik niet echt foto´s maken om te zorgen dat je je goed op de training met de katten concentreert).
Dit was het wel weer, hopelijk gaat het allemaal goed met jullie!
Oh ja mocht je wat meer willen weten over het park waar ik zit: www.intiwarayassi.org, en dan park Ambue Ari.
Liefs!!
-
15 April 2012 - 05:35
Yvonne:
Wat een geweldig verhaal jip, heel mooi en byzonder wat je doet.....ben jaloers op de jungle zou zo weer terug willen naar sumatra en de oerang oetangs.
Heel veel plezier daar nog en jij en die kat dat komt vast goed. Kus yvonne -
15 April 2012 - 05:38
Mam:
Ha lieverd wat ontzettend spannend en interessant allemaal wat je meemaakt! Ik ben zo blij dat je het naar je zin hebt! Hele dikke kus mam -
15 April 2012 - 08:29
Fran:
Jip het klinkt echt supervet! Eindelijk dat je dit echt meemaakt! Ben wel heeeeel benieuwd naar fotos moet ik zeggen! Ondanks de tweesplitsing wel leuke mensen om je heen hoop ik? Geniet ervan!
Liefsss -
15 April 2012 - 10:45
Ruben:
Super stoere verhalen Jip! Heel veel plezier nog! -
15 April 2012 - 11:42
Merlin:
Waaaaw, zou wel 'even' op bezoek willen!
Liefsss! xxxxxx -
16 April 2012 - 07:11
Lidewij:
Lief nichtje,
het klinkt als een sprookje in een andere wereld, soms ook best eng maar prachtig. Goed dat je zo geniet van het moment!!!
Liefs
Lidewij -
16 April 2012 - 08:41
Carien:
Klinkt alsof het precies is zoals je wilde, vooral veel grote dieren knuffelen ;) Leuk! En ben benieuwd naar foto's! -
16 April 2012 - 18:00
Oma Hannie:
Lieve Jip, Wat een avontuur! Zul je voorzichtig zijn met die "katten" Ik denk dat ze wel war groter zijn dan Maan! Alvast gefeliciteerd met je verjaardag. Maar misschien stuur je nog wat voor die tijd. Dat bora vind ik ook wel eng! Pas goed op je zelf en geniet er van Liefs Oma
-
18 April 2012 - 07:23
Adrie:
Hey Yip, klinkt supercool meid. Die katten is weer eens wat anders dan je oude geliefde Azolla-plantjes. Ach die wormen/rupsen or whatever, mooi biobased product, eiwit uit eigen vlees zou ik maar zeggen. Hou je taai, en nog veel plezier daar. Ik zal de verslagen met enige regelmaat doornemen.
Cheers
A3 -
23 April 2012 - 08:39
Anna:
Hey Jip! Klinkt echt als iets voor jou dit! ;) Veel plezier nog, en gat ver damme die wormen die uit je huid komen?! Kan je die eitjes niet eerst uit je kleren vegen/schudden voordat je ze aantrekt? haha
X Anna ibb ;) -
25 April 2012 - 14:11
Lilith:
Hey Jip!
Het klinkt echt supervet! Ik dacht dat het wel mee ging vallen met het kattenknuffelen, maar dat is dus toch vrij letterlijk :D
Hopen dat je niet van die vieze wormpjes te pakken krijgt :S
Xx -
02 Mei 2012 - 16:55
Hanny:
Wat zou ik graag even naast je zitten in de kooi met Niko. OB lijkt op een poes die wij hebben gehad. Als je denk dat er contact is wordt het bijten.
Hopelijk zijn het liefdesbeetjes.
Nou meid veel plezier met je avontuur en tot schrijfs.
Liefs Hanny
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
