Opmerkelijke Zaken

Bangkok, vanwaar we vorige week naar Myanmar vlogen, was een mooi terugblik moment. Drie maanden geleden kwamen we daar aan als frisse, verwachtingsvolle witte mensen met bergschoenen en een afritsbroek. 3 maanden later; iets minder fris, (meestal) slippers, harembroeken of shorts, een redelijke tint, maar bovenal ontelbaar veel uiteenlopende ervaringen en ontmoetingen rijker.

Een aantal opmerkelijke dingen hier in Zuid-Oost Azië so far (waar we vaak nog steeds van opkijken):

- Mensen gorgelen en spugen hier op straat, met veel lawaai

- Plastic flesjes, papiertjes en ander afval dumpt men gewoon uit het raam

- Justin Bieber is een held

- Smakken is heel normaal

- De vrouwen doen vaak het zware werk

- Muziek moet hard staan, en is vaak erg dramatisch

- WiFi is eerder de regel dan de uitzondering

- Een ogenschijnlijk volle bus; er kunnen nog mínstens 4 mensen bij

- Vlees en vis ligt ongekoeld op de markt, vergezeld van menig vliegje

- Overal lopen kippen, honden, buffels, katten en varkens

- Buschauffeurs halen PRECIES in waar jij het niet zou doen (in bergbochten zonder zicht, etc.)

- Het is helemaal niet raar als de ober, na je bestelling, nog even op de scooter springt om (een deel van) de ingrediënten te halen

- Iedereen heeft een smartphone, ongeacht hoe arm ze er uit zien

- Je scooter beladen is een kunst, en ze zijn er GOED in!

- Waar wij bruin willen worden, willen ze hier graag zo blank mogelijk zijn (met alle whiteners en lange kleding tot gevolg)

- Metro’s zijn overal ter wereld hetzelfde; een kwart van de inzittenden leest de krant, de helft is bezig op zijn/haar telefoon, een deel dommelt en de rest staart dromerig voor zich uit.

- Het is niet vreemd als een ogenschijnlijk vrouwelijk persoon met een mannenstem tegen je begint praten – gender is overrated anyway

- Niet alle taxichauffeurs zijn op je geld uit. Laatst werd ik vriendelijk naar de metro verwezen, wat me 40 baht (1 euro) i.p.v. 500 baht (>12 euro) kostte…

- Je bestelling in een restaurant wordt doorgaans pas opgeschreven wanneer je om de rekening vraagt, met hier en daar een baht/dong/kip/kyat/dollar meer of minder tot gevolg

- Hoe rommeliger het streetfood tentje; hoe beter het eten.

Sommige van deze dingen zullen voor velen niet als muziek in de oren klinken, maar ik vind het hier geweldig. Juist deze kleine dingen voegen heel veel toe aan onze reis (en je leert, in sommige gevallen, weer waarderen hoe het er thuis aan toe gaat). De mensen hier zijn ontzettend aardig, je voelt je overal veilig, het eten is subliem en er is oneindig veel te doen en te zien…dus we zijn er nog niet klaar mee! Myanmar is vooralsnog veelbelovend, dus we houden het hier nog wel een paar weken uit ;). Dan nog een paar dagen ontspannen aan de Thaise kust, om 22 juni alweer voet op Nederlandse bodem te zetten…het gaat snel nu!

Liefs!