Zoveel gezien!!

Wow, ik heb echt al heel lang geen blog meer geschreven...dus dit wordt een sneltrein door alles wat ik gedaan heb! De laatste blog ging over potosi. Ik ben toen inderdaad met die Britten naar Tupiza gegaan in plaats van Uyuni. In Tupiza hebben we toen eerst een dag paardgereden. Dit was echt super, het landschap daar is een beetje als het wilde westen met rode rotsen etc. Het was heerlijk weer, en op een gegeven moment wilden de paarden galloperen, was echt waanzinnig!! Ik voelde me opnieuw Indiana Jones ;)
De dag erna begonnen we onze Salt Flat Tour. Dit was een tour van 4 dagen in een jeep, door de prachtigste landschappen die ik ooit gezien heb! Woestijnen, bergmeren, besneeuwde vulkanen, glinsterende meren vol flamingo's (!), en natuurlijk de zoutvlakten. 's Nachts overnachtten we in simpele accomodaties, waar het overigens altijd stervenskoud was. We eindigden de tour in Uyuni (overigens dorpje van niks), waar ik direct de bus boekte naar La Paz voor die avond. Na een oncomfortabele nachtbusrit vol stof en hobbels, kwam ik 's ochtends vroeg aan in La Paz. In de bus ontmoette ik al twee andere gringo's, en we stemden overeen om naar het Loki hostel te gaan. Dit is een hostelchain die 4 'partyhostels' hebben in Peru en Bolivia. Helaas konden we niet inchecken tot 2 (partyhostel, dus checkout is 1 ;)) dus dat was ontbijten, dutten en wachten. 's middags wandelde ik wat door La Paz, (was er natuurlijk al een keer geweest) en boekten we Death Road voor de dag erna. Dit is een fietstocht heuvelafwaarts, eerst op asfalt en daarna op 'worlds most dangerous road', een dirtroad langs een klif. Die avond ontmoette ik in het hostel Mark en Bibi, twee vrienden uit het park. Mark joinde ons de dag erna naar de death road. Het was in het begin best spannend (mountainbike onder controle krijgen) maar wel echt supervet. Ik had fietsen gemist! Na afloop kregen we nog een shirt met 'Death road survivor'. Het is overigens niet zoo gevaarlijk voor fietsers hoor, als je gewoon je verstand gebruikt. En het uitzicht was waanzinnig! De volgende dag nam ik 's middags de bus naar Copacabana, aan het Titicacameer. Mark reist op zijn motor, maar we spraken af in Copacabana. Hier bleven we echter maar 1 nachtje, en de volgende dag vetrokken we naar Puno, Peru. Dus na 4 maanden liet ik het mooie Bolivia achter me! Het eerste verschil dat je merkt is dat ze Inca Kola verkopen, een frisdrankje dat naar bubblegum smaakt. Peru en ik geloof nog 1 land zijn de enige twee in de wereld waar iets anders dan coca-cola het populairst is!! Het is overigens wel gewoon van de coca-cola company, helaas. Verder merk je wel dat Peru toeristischer is, en ze hebben ook meer aandacht voor gringa's. Soms als ik over straat loop voel ik me echt een toeristische attractie, zoals ze naar me kijken, meer dan in Bolivia. Best irritant.
Puno zelf is een lelijke stad, maar vanuit daar boekten we een tweedaagse tour op het meer. Eerst bezochten we de 'floating islands', eilanden gemaakt van riet. De bewoners maken deze eilanden zelf, en alles is dan ook van riet, zoals de huizen en de boten! Heel bijzonder! Daarna voeren we naar het (natuurlijke) eiland Amantani. Hier verbleven we bij een lokale familie, die voor ons kookten en ons s avonds meenamen naar een 'lokaal' dansfeest (volledig voor de toeristen natuurlijk). Toch was het allemaal erg interessant. Na Amantani bezochten we nog het eiland Taquile, waar we ook weer informatie kregen over de lokale tradities die hier nog in gebruik zijn. Zo zegt bijvoorbeeld de kleur van de muts (van die beni's weetje wel) hier iets over de burgerlijke status van een persoon.
Die avond nam ik afscheid van Mark en nam ik de bus naar Cusco (hij zou naar Arequipa gaan). In Cusco checkte ik in in het Wild Rover hostel (vergelijkbaar met Loki ;)) omdat ik wist dat vrienden uit het park zoals Richard, Tom en Bibi daar zouden zijn. Het was goed hen weer te zien, en ook reed opeens Mark zijn motor binnen, die was toch van gedachten veranderd :P. Cusco is een hele mooie stad waar veel te doen is. Ik boekte een dag een tour naar een aantal ruines. Het was een beetje te touristisch ('Grupo Martinez, en el bus por favor!!' :S) maar de Inca ruines waren interessant. Ook bezocht ik het Inca museum, het chocolade museum en natuurlijk het centrum etc.
Ook moest ik bedenken hoe ik het famoze Machu Picchu wilde bezoeken! Ik koos voor de Jungle Trek, waarbij je een dag mountainbiked, twee dagen wandelt en dan Machu Picchu bezoekt. De tour was erg leuk. Het mountainbiken was 3 uur downhill, een beetje zoals Death Road. De tweede dag was 8 uur lopen (mooi uitzicht), en dan warme bronnen (zoo chill :D). Je kon tijdens de tour ook nog ziplinen, waarbij je aan een kabel 100 m hoog over de vallei zoeft. De accomodaties waren simpel again, de gids was erg aardig en het was een leuke groep. De laatste dag beklommen we dan de 400m hoge trappen naar Machu Picchu. Heel indrukwekkend, vooral de omgeving waarin het zich bevindt. Wel heel touristisch natuurlijk, maar het was het zeker waard! Terug in Cusco boekte ik de bus naar Ica, een stad wat dichter bij de kust. Ik moest helaas afscheid nemen van alle vrienden in Cusco. Vanuit Ica nam ik een taxi naar Huacachina, een kleine oase in letterlijk een zandwoestijn. Woestijn zoals je het voor je ziet, oneindig ver alleen maar enorme duinen van enkel zand. Huacachina is serieus een (kunstmatige) plas water omgeven door misschien 3 hostels en 4 restaurants. Wat je hier echter kunt doen is sandboarden!! Eerst rijdt je met een 'buggy' (soort van open jeepachtig ding) met een rotvaart door de duinen (de chauffeurs hebben er lol in en maken de gekste maneuvres om de mensen te laten gillen :P) en vervolgens mag je met een zandboard of een echt snowboard de heuvels af! Loads of fun dus ;) Ik had een snowboard en het ging redelijk, als zat ik natuurlijk helemaal onder het zand aan het eind :D. De volgende dag deed ik nog een boottocht naar een klein natuurreservaat in zee waar je eilanden heb die vol zeevogels, penguins en zeeleeuwen zitten. Koud, maar mooi om te zien, vooral de zeeleeuwen!
Hoewel ik Nazca al gepasseerd was besloot ik toch terug te gaan om de Nazca-lijnen te bezichtigen vanuit een vliegtuigje. Dit zijn die enorme dierenpatronen die in de woestijn liggen, waarvan ze nogsteeds niet helemaal zeker weten waar ze voor dienen!! Heel indrukwekkend. Vanuit Nazca nam ik de bus naar Lima, de hoofdstad van Peru. Opzich niet een heel bijzondere stad, maar ik besloot op Bibi (ter herinnering, een vriend uit het park die ik in La Paz en Cusco ook ontmoette) en een vriendin van hem te wachten om samen met hun naar Huaraz te gaan, waar je prachtig kunt hiken in de bergen. Zij waren nog in Cusco, dus ik besloot in Lima surflessen te nemen. De eerste drie lessen waren zwaar en zonder duidelijk succes, maar de laatste ging supergoed en ik stond bijna elke keer op!! Dus nu heb ik de smaak te pakken en wil ik het thuis ook gaan proberen! :D Toen Bibi en Letal arriveerden namen we de bus naar Huaraz. Opnieuw een lelijk stadje maar aan de voet van de Cordillera Blanca, een prachtige bergketen. Hier boekten we de Santa Cruz hike, een 4-daagse wandeling. Het was echt heel erg mooi, maar ook wel zwaar want ten eerste ben ik het niet gewend (4 dagen lopen op 4000 m hoogte) en ten tweede had ik de tweede dag diarree, wat me nou niet echt sterk maakte :(. De uitzichten waren echter prachtig, en het was heerlijk weer eens te kamperen! Het was erg gezellig met Bibi (Letal ging niet mee want ze zouden erna nog een 8daagse (!) hike gaan doen). Terug in Huaraz wisten Letal en een vriend Bibi echter te overtuigen om inplaats van die hike te doen naar Mancora te gaan, wat nou heel toevallig ook al mijn plan was. Dus daar ben ik dan nu, Mancora, een dorpje in het noorden van Peru met eindelijk...zon, zee en strand!!! Ik heb inmiddels nog maar een paar dagen over, dus nu wordt het vooral relaxen en genieten aan de kust. Ik heb mijn vlucht verzet naar Quito, Ecuador. Dus nu zal ik langs de kust omhoog reizen, genieten van de zon en het strand en in Ecuador wil ik nog gaan whalewatchen (het is het humpback seizoen!).

Sorry van deze compacte update. Ik krijg hier natuurlijk teveel indrukken om in zo'n tekstje te schrijven. Er zijn een hele hoop dingen die hier natuurlijk niet instaan! Wil je meer details over gebeurtenissen, mensen, het eten, het weer, de feestjes, mijn emoties of wat dan ook, hesitate niet het me te vragen :P. Oh de foto's zijn overigens te vinden op facebook, maar natuurlijk ook lang niet allemaal.
Zo, nu ga ik me denk ik maar eens in mijn bikini hijsen...lang leven het strand!!

Liefs, en nu tot gauw...