Cambodia Continued
Blijf op de hoogte en volg Jip
15 Maart 2016 | Vietnam, Ho Chi Minhstad
Het wereldberoemde Angkor Wat, waar je -met duizenden andere toeristen- tussen prachtige tempel-ruïnes dwaalt. Zonsopkomst is tof, maar zo druk als een popconcert; op het komische af. Wel jammer, al die mensen doen af aan de grandeur en bijzonderheid van de plek zelf...Je maakt er een sport van om foto's met zo min mogelijk mensen erop te maken, en doet je best de kuddes Japanners weg te denken en je voor te stellen hoe dit centrum van de Khmer Empire er moet hebben uitgezien in zijn glory days...Uitvalsbasis is het even toeristische Siem Reap, met haar verbijsterend westerse 'Pubstreet', marihuana verkopende Tuk Tuk drivers, party-hostels en talloze fruit-shake kraampjes (avocadoshake=best thing ever!).
Dan Phnom Penh, de chaotische, vieze maar typisch Aziatische hoofdstad van Cambodia. Een bezoek aan de Killing Fields en S-21 doet je je geloof in de goedheid van de mens acuut verliezen (als je dat al had, ik niet echt. Ik geloof overigens ook niet in de slechtheid van de mens, goed en slecht zijn relatieve begrippen die wij zelf hebben verzonnen...Maar dat is een heel andere discussie.) Tijdens het bijna 4 jaar durende regime van de Khmer Rouge (1975 tot 1979) zijn er 3 miljoen Cambodjanen bruut vermoord op plekken als deze. S-21 diende als gevangenis waar tussen de 14000 en 20000 mensen hebben vast gezeten, met niet meer dan 7(!!!!!) overlevenden. Ze werden gemarteld tot ze misdaden toegaven die ze nooit hadden gepleegd, en daar, of op de Killing Fields vermoord. De gevangenis hangt vol met foto's van gemartelden, en op de Killing Fields staat een boom waartegen kinderen doodgeslagen werden. En dat allemaal omdat Pol Pot een streng communistische landbouw staat wilde, waar geen plek was voor hoogopgeleiden, stadsbewoners of andersdenkenden. Zo. Weten jullie dat ook weer. Al met al dus een zwaar deprimerend bezoek.
Na Phnom Penh zijn we naar Kampot gegaan, en het was fijn weer aan de kust te zijn. Op scootertjes verkenden we de omgeving, met prachtige grotten en veel landbouw velden. In een van de grotten gleed ik uit, waarna onze zelfverklaarde gids, een meisje van 6, een bloemetje op mijn schaafwond wreef. Zo lief! Ook hebben we Bokor National Park verkend, wat één van de meest random plekken is waar ik ooit ben geweest. Bovenop een berg vindt men: 1. Een vervallen katholieke kerk, 100 m van een steile klif met prachtig uitzicht. 2. Een spiksplinternieuw en onaf casino/resort. 3. Een meertje met zwaan-waterfietsen. 4. Een fitness-trail door de jungle. 5. Het skelet van een ooit groots casino, nu een spookhuis gehuld in mist, met beschimmelde tegelmuurtjes, resten van prachtige vloeren en onverlichte ruimtes met geweldige akoestiek. 6. Een waterval. 7. Een niet bestaand rijstveld. En dit alles compleet verlaten, op een of twee verbaasde toeristen na. Echt. Heel. Vreemd.
Vervolgens hebben we nog 3 dagen op een klein eilandje gerelaxed. Hutje aan het strand, geen internet (eindelijk!), Bounty strand #5, verse vis en sta-toiletten (lang leve onze oversture stoelgang...:(). Hoogtepunt was de laatste nacht, toen we op een donker strandje gingen zwemmen en werden omringd door lichtgevend plankton! Ik had dat al eerder meegemaakt (op het exotische Texel...), maar het was opnieuw magisch. Elke beweging creëert honderden groene vonkjes, en dat onder een sterrenhemel...Ben je geïnteresseerd maar heb je geen ambitie/mogelijkheid naar Cambodia af te reizen, raad ik aan om in het najaar de noordelijke stranden van Nederland op te zoeken...;) Het is echt heel bijzonder :)
We hebben inmiddels afscheid genomen van Rick, en zijn gister aangekomen in Ho Chi Minh (voormalig Saigon) - Vietnam! Absoluut de meest chaotische plek waar ik ooit ben geweest, met name vanwege het verkeer...ZOVEEL SCOOTERS!! Echt ongelofelijk. De weg oversteken doet me een beetje denken aan deze scene: https://www.youtube.com/watch?v=wjvHcXjAPxI :P
Vandaag zijn we naar het War Remnants Museum geweest, waar je leert over de Vietnam oorlog aan de hand van lugubere foto's, straaljagers en wapens. Vrij eenzijdig (de Amerikanen zijn DE bad guys, en over de Viet Cong wordt geen woord gerept), maar wel informatief. Ook weer erg deprimerend, met confronterende foto's van lijken, doodsbange mensen en compleet misvormde kinderen (dankzij de toxische gassen die de Amerikanen gebruikten). Ze hebben een hoop te verduren gehad hier in Azië :(.
Ik kijk uit naar de rest van Vietnam; nieuw land, nieuwe mensen, nieuwe keuken....bring it on! :D
-
15 Maart 2016 - 23:26
Paps:
Mooi verslag. Varierende landen toch wel, zo te horen! En varierende ervaringen! Ik bedoel het goede en het slechte (wat dat dan ook mogen zijn), de toppen en de dalen van ons mensom in dit universum, uitdijdend dankzij de 'dark energy' en de onlangs bevestigde zwaartekrachtgolven. :-) Enjoy the next steps/trips! Veel plezier in Vietnam!!!!!!! Kussssss. Paps en Tiz.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley