Rainy days (Nu compleet)

Heyhey!

Wat kun je beter doen op een regenachtige dag dan nog maar een blogje schrijven? Zodoende.
Ik eindigde mijn laatste blog met de Drakensberg. De volgende dag deden we dus een tour naar de Sani Pass, een bergpas die de grens met Lesotho oversteekt. We zaten in een LandRover met Tom (een heel chille Belg), Lizzy en Nicole (twee lieve Nederlandse meisjes) en Tania (een Australisch meisje). Ook hadden we een gezellig gids mee, die al vanaf het begin gezellig babbelde. De weg voerde ons verder de bergen in, met prachtige uitzichtspunten en stukken weg waar alleen een LandRover tegenop kan. ;) Een stukje achter ons reed echter een karavaan aan Nederlanders van een bepaalde 'soort', als ik zo vrij mag zijn, waar we probeerden voor te blijven. Ik heb in heel Afrika nog niet zoveel Nederlanders bij elkaar gezien! Dacht even dat ik in Salou was beland...
Enfin, we staken de grens naar Lesotho over (ja, inclusief paspoort controle e.d.) en behaalden de top. Lesotho, een landje ter grootte van België compleet omringt door Zuid-Afrika, ligt dus heel hoog in de bergen op een plateau. Hierdoor is het helemaal omgeven door een soort natuurlijk fort van rots. Dit is een van de redenen dat het land nooit overgenomen is door de Boers of de Engelsen; de inwoners gooiden gewoon keien naar beneden XD.
Wij kwamen het land binnen aan de plattelandskant (er is 1 grote stad aan de andere kant), en het deed me meteen heel erg denken aan de Andes in Peru. Bergbewoners hebben toch een soort gemeenschappelijke manier van leven; ze dragen mutsen en dekens en hoeden schapen/geiten/lama's. Het zag er allemaal erg simpel uit en opnieuw realiseerde ik me dat mijn en hun levens niet te vergelijken zijn, en dat het daardoor ook heel lastig is om te zeggen of ze het 'goed' of 'slecht' hebben. We lunchten op een mooi uitzicht punt, en op de weg terug stopten we nog bij een lokaal huisje voor wat lokaal brood en souvenirs. De vrouw die daar 'woonde', was, zoals onze gids zo mooi beschreef, eigenlijk in haar 'office'. Dit was werk voor haar, zich 'traditioneel gedragen', en ze had gewoon een 'normaal' huis in de stad. Klinkt gek, maar wij doen in Nederland iets soortgelijks met onze klederdracht in Volendam enzo; ook voor de toeristen.
Ook stopten we nog bij 'Africa's highest pub', waar we genoten van een biertje. Op de weg terug had ik opnieuw fascinerende discussies met met name Tania over religie; zij is ook een 'streng' christen. Het feit dat zij, en ook Richard ZO OVERTUIGD zijn van hun waarheid (het is voor hen net zo waar als dat ik hier op een bank zit en dat het gras groen is) maakt me niet perse meteen gelovig, maar doet me wel twijfelen aan mijn eigen waarheid, of aan het begrip waarheid in het algemeen. Nouja, ik kijk uit naar gesprekken hierover met jullie als ik weer terug ben!
's Avonds gingen we nog ergens eten met zijn allen en deden we spelletjes; we konden het allemaal erg goed met elkaar vinden dus het was heel gezellig! De volgende dag besloten we te gaan paardrijden. Tenminste, Mario, Lizzy, Tania, Jonathan (een Israëliër) en ik. Het was een prachtige 2-uur durende tocht naar de top van een berg, met waanzinnig uitzicht. De mensen die het een beetje konden mochten ook wat sneller, dus dat was leuk :)
's Avonds weer spelletjes, een hoop lol (Pictionary in het Engels enzo) en goede discussies. De volgende ochtend namen we (met pijn in ons hart) afscheid van Tom, die we echter zeker nog gaan zien in NL of BE, omdat hij als toneelacteur daar zijn eigen shows opvoert (eventjes reclame: www.tomstruyf.be ;)).We gaven Lizzy, Nicole en Tania een lift naar Pietermaritzburg, waar zij vrijwilligerswerk doen. We lunchten daar nog even met hen, maar moesten toen ook afscheid nemen. Jammer! Zelf reden we door naar Umkomaas, een uurtje onder Durban. Hier kan je namelijk shark- en wreckdiven, en dat wilden we met onze verse duikbrevetjes natuurlijk wel even uitzoeken! We gingen een hoop duikcentra en accommodaties af, maar kozen uiteindelijk voor de enige kampeer optie iets uit het dorp. Deze camping hoorde bij een soort bruin-café met een hoop ouwe lullen; wel even wat anders dan we gewend waren! Maar ook gezellig ;) De volgende dag zouden we gaan duiken, maar Mario voelde een keelontsteking opkomen en wilde het risico niet nemen. Ik ging wel, maar de condities waren zo heftig dat we doken, het wrak 'misten' (je bereikt de bodem (~30 m) maar bent in die afdaling al dermate afgedreven dat het wrak nergens te bekennen is), en gingen maar weer omhoog en terug aan land. Toen besloten we naar het uShaka aquarium in Durban te gaan, waar we goede dingen over hadden gehoord. Een heel mooi aquarium, maar als je zo in het duiken zit is het toch een beetje gek zo achter glas...Eenmaal terug op de camping was onze tent door de storm en regen ingestort, en al onze spullen waren doorweekt. Ach ja, je kunt niet alles hebben ;) Toen hebben we ons maar verplaats naar 1 van de hutjes die ze aanboden. Die avond zong de bar-man nog wat Zuid-Afrikaanse smartlappen voor ons, wat echt verbazend veel weg heeft van Jan Smit en Nick en Simon enzo...alleen dan dus in het Afrikaans (in mijn optiek Nederlands zonder grammatica, met een hoop ingeslikte delen van woorden en dubbele ontkenningen).
De volgende dag deed ik een tweede en succesvolle duikpoging. We begonnen met de 'baited shark dive'. Dit houdt in dat je een hoop tonnen met aas onder de boot hangt, het water in duikt en wacht...De haaien zijn er inmiddels echter aan gewend, dus waren al op hun maaltje aan het wachten. Dus daar hang je dan, op 8 meter diep, terwijl de haaien om je heen scheren...heel vet! Het waren met name black-tipped ocean sharks, en 1 tijgerhaai op de bodem. Het was dus deels heel gaaf, maar ook wel onnatuurlijk, zoals je daar hangt met al dat aas en al die andere duikers. Voelde me er dus een beetje dubbel bij. Daarna deden we nog een wrak-duik, wat echt fantastisch was! Tijdens het dalen was ik het wrak alweer een beetje vergeten; dat is namelijk een kwestie van goed en wel beneden komen zonder je oren op te blazen enzo. Toen ik eenmaal beneden was (~30 m dus) keek ik op en BAM, massive wrak! Het was een oud Noors vrachtschip wat daar 40 jaar geleden gestrand is, en echt heel vet om te zien. Het zit helemaal onder de algen en kleine anemoontjes enzo, en een hoop kleine mooie visjes. Een beetje spooky is het wel als je er zo overheen zwemt, maar echt heel gaaf! Eén van mijn vetste duiken tot nu toe.
De volgende dag reden we door naar Coffee Bay. Dit is een klein dorpje aan de Wild Coast, met een hele relaxte sfeer. We verbleven in de Coffee Shack, een hostel met een echte backpackers/party-sfeer. Ook gezellig voor een keer! We namen daar een lekker rustig stranddagje, en 's avonds namen we deel aan een 'village dinner'. Hierbij gingen we naar een local in het dorpje om daar te eten en te genieten van Afrikaanse dans (uit de Xhosa cultuur deze keer). Heel toeristisch natuurlijk, maar het dansen was leuk om te zien en naderhand mochten we de vrouwen nog dingen vragen en vice versa. Conclusie: een man mag meerdere vrouwen trouwen (maar natuurlijk niet andersom...), een jongen kiest doorgaans een meisje om te trouwen, en homo's zijn ongeoorloofd. De volgende dag deden we een hike naar 'The hole in the wall', een groot uitgesleten gat in een stuk rots in zee. Een prachtige wandeling, over de kliffen langs de kust van de Wild Coast. 's Avonds bouwden we nog een klein feestje, en de volgende dag besloten we naar Chintsa te rijden, als tussen stop naar het nog veel verder gelegen Tsitsikamma. In Chintsa kanoden we nog wat op de rivier, en werden de ecologen in ons weer even wakker geschud (er sprong een visje in de boot en het strand zat vol vreemde roof-slakjes). De dag erna reden we dus door naar Storms River, Tsitsikamma. Het is hier inmiddels koud en regenachtig, dat jullie het ff weten ;). Hier zitten we in het leuke Dijembe hostel, en gister hebben we een mooie mountainbike tocht gedaan door het National park. Het was helaas dus heel slecht weer, en het uitzichtpunt gaf uitzicht op...witheid; we zaten midden in een wolk. 's Middags deden we maar spelletjes in het hostel, en gisteravond hadden we spontaan nog een random Djembé-jamsessie met wat andere gasten. Vandaag wilden we eigenlijk gaan paardrijden, maar het regent nog steeds. Dus misschien maar spelletjes, filmpjes en een wandeling ofzo.

Ik hoop dat deze blog niet al te lang was, en dat jullie je er een beetje wat bij voor kunnen stellen. Ik heb ook weer wat nieuwe foto's op facebook geüpload, en zal zo even proberen een filmpje van het shark diven te posten.

Hoe is het thuis? Of je het geloof of niet, dat is echt heel leuk om te lezen dus please give me an update!

Liefs en tot gauw!

Jip